♥♥ Gönlüm Zindan ♥♥

Yorgun bi saat gibi ilerler zaman
Güller açar, sen giderken bu diyardan
Ölüm bir yokuş, sessiz ve sakin
Sessizliktir adı yalnızlığın, kimsesizlik yalan

Suya hasret, bir çift dudak gibi
Adın yazılı gönlümde, gönlüm senden uzak
Yaşamak, sensiz ve soğuk sokaklarda
Mayınların orasında bir yolcu, korkak
Bir sessizlik yankılanır, senin olduğun hatırlarda
Zaman, karanlık bir yürekte durmuşçasına sana tutsak
Bir sibel düşer ıslatır dudaklarımı, bir rüya gibi...

__________________________________________________ ___

Ben şiir yazmasını bilmem
Ne şu elimdeki kalem
Ne de satırlarını yazdığım
Sevgi sokağında bulduğum
Bu ıslak, sararmış kağıt olmasa

Ben konuşmasını bilmem
Kendime bile anlatamamışken
Anlatamam, seni ne kadar sevdiğimi

Ben ne sevmesini bilirdim
Güzel yüzün, sen olmasan
Sen olmasan ben nereden bilirim
Özlemeyi, beklemeyi,
Karanlık sokaklar altında uykusuz kalmayı
Sen yanımda olmayınca.

Gözlerim, ellerim, dudaklarım bilsede
Bu akıl nereden bilsin, onların seni beklediğini
Seni ararmış gözlerim, körcesine
Seni aramış ellerim, tutamamazlıktan gelerek
Seni aramış dudaklarım, adını aramış
Kulaklarım sağırmış, sesini duymayınca...

Karşımdan gülerek geçen insanlar
Ötüşerek, yemlerini yiyen beyaz kuşlar
Ne yeri ne gök nereden bilsin
Nereden bilsinler seni ne kadar sevdiğimi
Ben bile bilememişken..